UNUTMAK NE GÜZEL ŞEY
Tam unuttum
dersin,
Biri onun gibi güler,
Biri onun gibi bakar,
Tüm unuttuğun boşa gider. (Cemal Süreya)
Biri onun gibi güler,
Biri onun gibi bakar,
Tüm unuttuğun boşa gider. (Cemal Süreya)
Aslında
unutmak zor bir eylemdir. Çünkü bir şeyi unutmanız için önce hatırlamanız
lazım. Örneğin eski işinizde yaşadıklarınızı unutmak için önce eski işinizde
yaşadıklarınızı hatırlamanız gerekir. Neyi unutacağınızı hatırlayacaksınız ki
onu unutmaya çalışmak için çaba gösteresiniz. Bu da bir şeyi unutmanın neden
zor olduğunu gösterir bize.
Her şeye
rağmen insan beyni unutmak üzerine proglamlanmıştır aslında. Düşünsenize size
geçmişte çok acı vermiş bir ölüm, bir ayrılık, bir kaza veya başka bir
travmanızı hala ilk günkü gibi hatırladığınızı. Çok şükür ki ilk günkü gibi
hatırlamıyorsunuz olanları artık. Ana detaylar var kafanızda. Hatta bazı ara
boşlukları da hatırlamadığınız için beyniniz doldurdu onları. Eğer ilk günkü
gibi acı çekiyor olsaydınız, öylesine her şey ilk günmüş gibi olsaydı dayanılır
mıydı bu sıkıntıya? Onun için beyin unutur. Unutması yaşamamız için şarttır.
Unutmak
insanoğluna verilmiş en büyük hediyedir bence. Neleri neleri unutmadık ki? Yok
yok durun, şimdi hatırlamaya gerek yok. Onları unuttuk ve rahatladık. Unutmak
ne güzel şeydir. Mesela “onsuz bir daha yaşayamam” dediğini unuttuğun için bu
güzel günleri yaşıyorsun şu anda.
Tüm unuttuklarınızın
şerefine beyninizin unutan yerlerine teşekkür edin bence.